Zmiana przepisów dotyczących zwolnienia z obowiązku przeprowadzenia badań wstępnych

W stanie prawnym obowiązującym do 3 maja 2019 r., badaniom wstępnym, zgodnie z art. 229 § 11 K.p., nie podlegały osoby przyjmowane:

1) ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy, w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy z tym pracodawcą,

2) do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy, jeżeli przedstawiły pracodawcy aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie od poprzedniego pracodawcy, a nowy pracodawca stwierdził, że warunki te odpowiadają warunkom występującym na stanowisku zaoferowanym nowemu pracownikowi; to zwolnienie nie dotyczyło osób przyjmowanych do wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych.

Zgodnie z art. 229 § 12 K.p., badaniom wstępnym nie podlegały również osoby przyjmowane do pracy u danego pracodawcy i pozostające jednocześnie w stosunku pracy z innym pracodawcą (przy spełnieniu przesłanek wskazanych w punkcie drugim).

Z dniem 4 maja 2019 r. weszła w życie nowelizacja przywołanego powyżej art. 229 § 11 K.p. Pozostawiła ona bez zmian regulację, zgodnie z którą badaniom wstępnym nie podlegają osoby przyjmowane ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy, w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy z tym pracodawcą. Modyfikacji uległ natomiast pkt 2 tego przepisu, choć nie jest to zmiana rozległa. Zgodnie z art. 229 § 11 pkt 2 K.p. w aktualnym brzmieniu, badania wstępne nie są konieczne w przypadku przyjęcia danej osoby do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy, jeżeli:

• osoba ta posiada (a nie przedstawi, jak w poprzednim stanie prawnym) aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie od poprzedniego pracodawcy,

• nowy pracodawca stwierdzi, że warunki te odpowiadają warunkom występującym na danym stanowisku pracy w jego zakładzie.

Tak jak w poprzednim stanie prawnym, powyższe zwolnienie nie dotyczy osób przyjmowanych do wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych. Obejmuje natomiast osoby przyjmowane do pracy i pozostające jednocześnie w stosunku pracy z innym pracodawcą (po spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 229 § 11 pkt 2 K.p.).

Jak już wspomniano, pracodawca obecnie jest zobowiązany zażądać od osoby przyjmowanej do pracy (która była poprzednio zatrudniona u innego pracodawcy lub pozostaje w zatrudnieniu równoległym), aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na danym stanowisku oraz skierowania na badania będące podstawą jego wydania (art. 229 § 13K.p.). Jeżeli pracodawca uzna, że warunki pracy opisane w tym skierowaniu nie odpowiadają warunkom panującym na stanowisku, które ma objąć pracownik w jego zakładzie, zwraca mu skierowanie i wydane na jego podstawie orzeczenie (art. 229 § 71 K.p.). W takim przypadku kieruje pracownika na badania wstępne. Jeżeli natomiast warunki pracy są zbieżne, zatrzymuje uzyskane skierowanie i orzeczenie (włączając je do części A akt osobowych) i przechowuje przez wymagany okres.